Władysław Kościelniak został pochowany na Cmentarzu Miejskim w Kaliszu

Pan Władysław był jedną z niewielu już osób pamiętających Kalisz z czasów II Rzeczpospolitej. Urodzony w 1916 r. pamiętał odbudowę miasta niemal doszczętnie zniszczonego na progu I wojny światowej. Jako mały chłopiec bawił się jeszcze w gruzach. Gdy wybuchła II wojna światowa, Władysław Kościelniak w szeregach 17. Pułku Ułanów Wielkopolski brał udział w bitwie nad Bzura i w obronie Warszawy. W czerwcu 1944 r. w pociągu z Ostrowa, gdzie pracował w urzędzie melioracji, poznał miłość swojego życia, żonę, z którą spędził 70 lat, panią Janinę. Po wojnie ukończył Wyższą Szkołę Handlu Morskiego w Gdyni, a potem rozpoczął studia w Wyższej Szkole Nauk Administracyjnych w Łodzi, ale porzucił je właśnie na rzecz sztuki.

W 1947 roku był jednym z założycieli Kaliskiego Koła Plastyków, a cztery lata później został przyjęty na podstawie prac w poczet członków Związku Polskich Artystów Plastyków, któremu szefował w Kaliszu aż do 1981 roku. W ciągu tych 65 lat stworzył tysiące prac: drzeworytów, akwafort, litografii, miedziorytów, olejów i wielu innych.

W 1957 roku Władysław Kościelniak współtworzył „Ziemię Kaliską”, wówczas jeszcze miesięcznik, z którą nieprzerwanie związany był do samego końca swoich dni. Na naszych łamach ukazało się grubo ponad tysiąc jego felietonów „Wędrówki ze szkicownikiem”, tradycyjnie wzbogaconych własnoręcznie wykonaną grafiką.

Nabożeństwo w kościele oo. Franciszkanów zgromadziło tłumy przyjaciół i wszystkich zachwyconych twórczością Władysława Kościelniaka. W imieniu środowisk twórczych pożegnał go prof. Krzysztof Walczak, prezes Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i dyrektor Książnicy Pedagogicznej. O swoich spotkaniach z mistrzem mówił prezydent Grzegorz Sapiński.

Władysław Kościelniak spoczął w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Miejskim w Kaliszu.