Absolwent PWSZ w Kaliszu stworzył innowacyjną protezę ręki

Projekt Jarosława Juszczaka zakłada zupełnie inne podejście do protetyki niż to, które jest znane dotychczas. Na rynku protetycznym wiodą prym trzy firmy. Takie protezy wykorzystują sygnały w naszych mięśniach, które są przetwarzane na dany ruch. Są to produkty, których podstawową wadą jest ograniczona możliwość chwytania. Jarosław Juszczak w swojej innowacyjnej metodzie zakłada możliwość wykorzystania zdrowej kończyny i rękawiczki wyposażonej w czujniki, która bada jak zachowuje się ręka do sterowania protezą.

- Ktoś może powiedzieć po co? Skoro i tak wykorzystujemy zdrową rękę do poruszania protezą, ale chodziło o to, żeby pokazać, że te ruchy są możliwe do naśladowania, można też wykorzystać inną część ciała do poruszania, dzięki temu ta proteza będzie miała nieograniczoną liczbę chwytów. Moja proteza wykonuje takie chwyty jakie potrafi wykonać człowiek zdrową ręką, a w przypadku tych protez sztucznych jest tak, że proteza dostaje sygnał za pomocą mięśni „zaciśnij się”, „otwórz się” „wykonaj ruch, żeby wcisnąć przycisk w windzie”, jeśli w danym momencie zmienimy polecenie ona i tak je wykona, ten ruch nie jest intuicyjny, więc można np. uszkodzić jakiś przedmiot, a sterowanie, które ja proponuje jest bardziej intuicyjne, nie ma ograniczenia liczby chwytów i może bardzo pozytywnie wpłynąć na ograniczenie kosztów produkcji takich protez – opowiada Jarosław Juszczak.

Projekt wynalazcy z Wygody w gminie Lisków jest wykonany przy środkach 100-krotnie niższych niż protezy, które są już dostępne na rynku.

- Wiadomo, że mój projekt wymaga wielu ulepszeń, ale nawet przy komercyjnym zastosowaniu, najlepszych podzespołów do napędu, czujników ta cena będzie na pewno niższa niż ta oferowanych obecnie protez i bardziej atrakcyjna – dodaje wynalazca.

Ręka, którą zbudował absolwent PWSZ ma przede wszystkim służyć osobom niepełnosprawnym, ale również może służyć jako urządzenie do pracy w warunkach szkodliwych dla człowieka, np. w firmach produkcyjnych jako dźwig lub chwytak w większym lub mniejszym rozmiarze czy laboratoriach pełnych chemikaliów. Wtedy użytkownik mechanicznej ręki będzie mógł w bezpiecznym miejscu, w punkcie obserwacyjnym z dala od niebezpieczeństwa sterować ręką.