Nazywane jest również wypryskiem lub egzemą, a potocznie skazą białkową. Jest to przewlekła, nawrotowa i jedna z najczęstszych chorób skóry wieku dziecięcego. Według szacunków, dotyka 15-20 proc. dzieci do 7. roku życia.
Nazywane jest również wypryskiem lub egzemą, a potocznie skazą białkową. Jest to przewlekła, nawrotowa i jedna z najczęstszych chorób skóry wieku dziecięcego. Według szacunków, dotyka 15-20 proc. dzieci do 7. roku życia. Pierwsze objawy tego schorzenia u 45 proc. chorych dzieci pojawiają się już przed 6. miesiącem życia, u 60 proc. przed ukończeniem roku, a u 90 proc. przed ukończeniem 5 lat.
Objawy choroby
Atopowe zapalenie skóry charakteryzuje się silnie swędzącymi, wypryskowymi zmianami skórnymi, zlokalizowanymi w różnych okolicach ciała.
U najmniejszych dzieci mają one postać plam rumieniowych i grudek pojawiających się na twarzy. Skóra jest zaczerwieniona, napięta i się łuszczy. Policzki dziecka wyglądają tak, jakby ktoś je polakierował. Zmiany występują również na owłosionej skórze głowy i często są mylone z ciemieniuchą. W ciękich postaciach AZS zaatakowane są również inne okolice ciała, np. tułów i kończyny.
U starszych dzieci zmiany skórne mają charakter rumieniowo-grudkowy. Lokalizują się głównie w okolicach stawów (kolanowych, łokciowych i nadgarstków), karku, grzbietach dłoni i stóp, ale mogą się jeszcze bardziej rozprzestrzeniać. Jeśli pojawiają się na twarzy, umiejscawiają się zwykle wokół oczu i ust. Może im towarzyszyć nasilony świąd skóry, którego efektem są zaburzenia snu.
Jeśli zmiany skórne pojawiają się w okresie dojrzewania, nazywa się je wypryskiem atopowym okresu młodzieńczego i osób dorosłych. Są umiejscowione na twarzy (czoło, okolice oczodołów i ust) i górnej części ciała, nogach i grzbietach dłoni. Może im towarzyszyć silny świąd powodujący bezsenność, rozdrażnienie i wyczerpanie.
Przyczyny atopowego zapalenia skóry nie zostały do końca rozpoznane. Wiadomo, że wpływ na rozwój tej choroby mają predyspozycje genetyczne (np. zaburzenia immunologiczne, których efektem jest zwiększona podatność na różnego rodzaju zakażenia) i czynniki środowiskowe, do których należą:
alergeny pokarmowe (m. in. białka mleka krowiego, jaja kurze, ryby, soja, pszenica, orzeszki ziemne, niektóre warzywa i owoce)
roztocza kurzu domowego
pyłki roślin
alergeny zwierząt domowych (szczególnie kota, psa, krowy i konia)
grzyby pleśniowe i ich zarodniki.
Zmiany skórne mogą się zaostrzać w wyniku kontaktu z wełną, sztucznymi włóknami, mydłami, detergentami i dymem tytoniowym.
Leczenie i pielęgnacja
Sposób postępowania w przypadku atopowego zapalenia skóry uzależnione jest od stanu chorego. Tak samo ważna, jak leczenie (m. in. leki przeciwzapalne), jest pielęgnacja skóry. Jest ona sucha i odwodniona, dlatego trzeba ją natłuścić i zabezpieczyć przed utratą wody. Do tego celu służą emolienty – specjalistyczne preparaty dostępne w postaci olejków, emulsji, płynów do kąpieli, żeli i mydła do mycia oraz balsamów i kremów do ciała.
Czego należy unikać?
kąpieli w gorącej wodzie
gwałtownych zmian temperatury
stosowania środków z detergentami, oliwek pielęgnacyjnych dla dzieci, pachnących balsamów i kremów
noszenia nieprzewiewnej, obcisłej, mocno barwionej i uszytej z wełnianych tkanin lub sztucznych włókien odzieży
stosowania płynów do zmiękczania tkanin.
Zaleca się:
noszenie miękkiej, bawełnianej odzieży w jasnych, naturalnych kolorach
stosowanie hypoalergicznych proszków do prania, które nie zawierają detergentów
dokładne płukanie prania
prasowanie bielizny
temperaturę w pomieszczeniach rzędu 18–20 st. C. Dzieje się w Polsce i na świecie – czytaj na i.pl
