Błogosławiona rodzina Ulmów. To nie jest pierwsza beatyfikacja na Podkarpaciu

[spis_tresci[]/spis_tresci]

Rzeszów, 2 czerwca 1991 - beatyfikacja biskupa Józefa Sebastiana Pelczara

Jan Paweł II beatyfikował (czyli ogłosił błogosławionym) biskupa przemyskiego Józefa Sebastiana Pelczara (1842-1924) podczas mszy św. na placu przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa (dzisiejsza katedra). Na spotkanie z papieżem przybyło około 600 tys. osób. Na pamiątkę tego wydarzenia utworzono w tym miejscu Park Papieski.

W homilii Jan Paweł II powiedział m.in.:

„Ten człowiek - błogosławiony Józef Sebastian Pelczar - był waszym biskupem. A wcześniej jeszcze był synem tej ziemi. Tu się

urodził. Tu, w swej korczyńskiej rodzinie i parafii, usłyszał głos powołania do kapłaństwa. Jako kapłan przeszedł przez studia w Rzymie, a potem przez Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, był także rektorem tej czcigodnej uczelni - aby wrócić do was. Był waszym przemyskim biskupem w okresie przed I wojną światową i podczas tej wojny, która tutaj pozostawiła także swe ślady. I po wojnie w Polsce znów niepodległej od 1918 r. aż do śmierci w 1924.

(…) Jednakże „skała” - to nie tylko słowo Boże, nie tylko Dekalog czy Kazanie na górze, przykazania czy błogosławieństwa. <> - to nade wszystko Chrystus sam. Józef Sebastian Pelczar budował dom swego ziemskiego życia i powołania nade wszystko na Chrystusie. Na Nim samym, w Nim bowiem objawiła się do końca sprawiedliwość Boża, o której Apostoł mówi, że chociaż jest <> (Rz 3,21), to jednak od tego Prawa jest <> (tamże)”.

Jan Paweł II także kanonizował (ogłosił świętym) bpa Pelczara - tyle że w 2003 roku na placu św. Piotra w Rzymie.

[polecany]25331441[/polecany]

Krosno, 10 czerwca 1997 - kanonizacja bł. Jana z Dukli

Podczas mszy św. na krośnieńskim lotnisku zgromadziła się podobna liczba wiernych jak w Rzeszowie.

Oto fragment papieskiej homilii:

„«Jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony» (Mt 23, 10-12). Oto cały ewangeliczny program, który w swoim życiu urzeczywistnił św. Jan z Dukli. Jest to program chrystocentryczny. Jezus Chrystus był dla niego jedynym Nauczycielem. Naśladując bez reszty przykład swego Mistrza i Pana, nade wszystko pragnął służyć. Oto ewangelia mądrości, miłości i pokoju. Taką ewangelię Jan urzeczywistniał w swoim całym życiu. A dzisiaj to ewangeliczne życie Jana z Dukli doczekało się chwały ołtarzy. Na swojej rodzinnej ziemi zostaje ogłoszony świętym Kościoła powszechnego. Jego kanonizacja znajduje się na drodze, którą cały Kościół podąża do kresu drugiego milenium od narodzenia Chrystusa. Wraz z wszystkimi, którzy Kościół w Polsce wprowadzają w tertio millennio adveniente, wraz ze św. Wojciechem, ze św. Stanisławem, ze św. królową Jadwigą, staje również on - św. Jan z Dukli. A jego kanonizacja, jego świętość jest nowym bogactwem Kościoła na ojczystej ziemi. Jest też chyba jakimś szczególnym dodatkiem do ślubów Jana Kazimierza, które kiedyś złożył on wobec Matki Bożej Łaskawej w katedrze lwowskiej”.

[polecany]25332377[/polecany]

Dzień wcześniej wieczorem papież przybył do klasztoru bernardynów w Dukli. - Bracia i siostry, często nawiedzajcie to miejsce! Ono jest wielkim skarbem tej ziemi, bo tu przemawia Duch Pana do ludzkich serc za pośrednictwem naszego świętego rodaka - stwierdził, nawiązując do Jana z Dukli. Zgromadzeni powitali te słowa burzą oklasków. - Niech święty Jan w niebie słucha, jak go tutaj oklaskują - zażartował papież.