Edmund Słowiński urodził się 28 października 1898 r. w Sulmierzycach, jako syn Jana Słowińskiego i Marii z d. Trawińskiego. Miał rodzeństwo: Kazimierza (1895-1895), Stanisława (1896-1944), Antoniego (1897-1897) i Pelagię (1902-1986).
Wziął udział w I wojnie światowej w 207 Pułku Piechoty Rezerwy (Reserve-Infanterie-Regiment 207) i 2 czerwca 1916 r. został ranny. 6 listopada 1918 r. wrócił z armii niemieckiej i był jednym z organizatorów Straży Ludowej. 12 grudnia 1918 r. pozrzucał z ratusza i poczty orły i napisy niemieckie i tego dnia wysłano go do I Batalionu Pogranicznego w Szczypiornie, gdzie zgłosił się pod rozkazy podporucznika Władysława Wawrzyniaka. Skierowano go z czasem do 29 Pułku Ziemi Kaliskiej, który zmienił nazwę na 29 Pułk Strzelców Kaniowskich jako instruktora w stopniu sierżanta. Później wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po 1921 r pracował jako fryzjer. W okresie II wojny światowej należał do powołanej w Kaliszu Organizacji Jedności Narodowej, a potem również do Armii Krajowej. Od 4 października 1943 r. do 5 maja 1945 r. przebywał w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen. Po wojnie zamieszkał w Kaliszu i dalej pracował w zawodzie. Należał też do Ochotniczej Straży Pożarnej w Szczypiornie oraz do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. W 1972 r. otrzymał awans do stopnia podporucznika.
Nie założył rodziny i nie miał potomstwa. Edmund Słowiński zmarł 31 grudnia 1979 r. i spoczął wraz ze swoją siostrą Pelagią na cmentarzu Dobrzec w Kaliszu.
Był odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Krzyżem Zasługi, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, czy Medalem Zwycięstwa i Wolności.
CBŚP na Pomorzu zlikwidowało ogromną fabrykę „kryształu”
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
