Wielki Kongres

Eucharystyczne Kongresy międzynarodowe pobudziły do zwoływania mniejszych, regionalnych, krajowych i diecezjalnych kongresów. I taki kongres eucharystyczny odbywał się w Poznaniu w dniach 26-29 czerwca 1930 r. Uczestniczyli w nim m.in. legat papieski, nuncjusz Marmaggi oraz cały polski Episkopat. Protektorat nad Kongresem objął Metropolita Poznański i Gnieźnieński, Kardynał August Hlond. Przewodnictwo Kongresu spoczywało w rękach prof. dr. P. Gantkowskiego, a zgromadzeniu marszałkował b. wojewoda poznański Adolf hr. Bniński. Plenarne obrady odbywały się w hali Powszechnej Wystawy Krajowej, transmitowane przez głośniki ustawione na terenach targowych.

Po obradach z terenów wystawowych wyruszyła wielka procesja, jakiej jeszcze nigdy Polska nie widziała, kierując się ku miejskiemu stadionowi przy Dolnej Wildzie. W procesji wielką, ważącą 25 kg monstrancję, wydobytą ze skarbca Katedry Gnieźnieńskiej, na specjalnej podstawie niosło czterech kapłanów. Za monstrancją postępował celebrans ks. prymas August Hlond i ogromna rzesza wiernych, których obliczono na ponad 100 tysięcy.
We wzorowym porządku wszyscy zajęli miejsca na płycie miejskiego stadionu i na trybunach (jak się okazało mimo wcześniejszych obaw nic się nie zawaliło). Tłumy w skupieniu uczestniczyły w cichej mszy św., celebrowanej przez Księcia Metropolitę Krakowskiego - A. Sapiehę.