Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Wystawa w Galerii Tarasina. Czterech artystów na wspólnej ekspozycji „Słońce też zachodzi”

BH
Wystawa w Galerii Tarasina. „Słońce też zachodzi”
Wystawa w Galerii Tarasina. „Słońce też zachodzi” Zdjęcia za uprzejmością artystów
Już w piątek, 4 sierpnia Galeria im. Jana Tarasina zaprasza na otwarcie swojej nowej wystawy "Słońce też zachodzi". Na ekspozycji zaprezentowane zostaną prace czterech artystów i artystek: Macieja Cholewy, Izabeli Mrugali, Łukasza Radziszewskiego i Aliony Haiduk.

Kuratorami wystawy są Vera Zalutskaya, Piotr Policht.

Kuratorski opis prac artystów:

Izabela Mrugala, Adelaide.
Książka zawierająca listy adresowane do babki artystki, wysyłane przez jej krewną Helenę, która podczas II wojny światowej wyemigrowała do Australii. Towarzyszą jej dołączane do korespondencji obiekty takie jak nasiona, cytryny, dewocjonalia etc. oraz fotografie wykonane przez artystkę.

Aliona Haiduk, Zakaz czarnego
Do niezwykłej historycznej manifestacji starszeństwa odnosi się Aliona Haiduk.
Przywołuje ona pamięć o kobiecym proteście politycznym, który miał miejsce podczas
powstania styczniowego (powstanie Kalinowskiego, w jęz. białoruskim) w latach1863 -1864.
Kobiety nosiły wówczas czarne stroje, aby solidaryzować się z powstańcami, protestowały na
własny, dostępny im w ówczesnych realiach sposób. W wyniku tego, władze zabroniły
noszenia żałoby. Artystka utożsamia się ze swoimi anonimowymi bohaterkami, wchodzi w
ich rolę. Dzieje się to bardziej na poziomie cielesnym niż intelektualnym, ponieważ znakiem
walki zostaje ubranie, suknia kobieca służąca budowaniu poczucia wspólnotowości. Kobiecy
bunt jest często związany z cielesnością i powiązaną z nią symboliką stroju – nie bez powodu
historia ta tak mocno przypomina zeszłoroczne czarne protesty.

Łukasz Radziszewski, Słońca
W pracy Łukasza Radziszewskiego widzimy wschody i zachody słońca zarejestrowane w poszczególnych punktach kuli ziemskiej w taki sposób, że ich 24-godzinne transmitowanie daje wrażenie, że słońce stoi w jednym punkcie. Słońce jest zarówno siłą niszczącą jak i budzącą do życia. Zaistnienie pracy Łukasza Radziszewskiego wymaga skoordynowanej pracy dużej ilości ludzi. W efekcie widz może być świadkiem tego, jak pozorna stagnacja staje się twórcza, bazuje na wysiłku niepołączonych ze sobą jednostek.

Łukasz Radziszewski, Wojenki
Rysunkowy cykl prac artysty, rozpoczęty w okresie dzieciństwa i kontynuowany do dziś.

Maciej Cholewa, Osłupienie
Po jednorazowym, spowodowanym katastrofą zapadnięciu w letarg, małym miastom ciężko jest obudzić się w nowym świecie, nadążyć za nim. Nie wpływa to jednak na móc tych więzi które łączą mieszkańców miast z ich lokalnym środowiskiem. Maciej Cholewa opisuje te więzi jak „elastyczne linie wykonane z gumy”. Artysta opowiada o zakorzenieniu, bliskim wrastaniu, poczuciu mocnego połączenia z miejscem. W jego wideo ludzie mieszkający w
nieokreślonym, uniwersalnym Małym Mieście z upływem czasu godzą się z losem i stają się betonowymi słupami telekomunikacyjnymi.

Maciej Cholewa, Bez nazwy
Praca składająca się z betonowych brukowych kostek Behaton charakterystycznych dla
przestrzeni niemal wszystkich polskich miast. Jedna z nich zawiera kawałek kręgu szyjnego
artysty, usuniętego podczas operacji.

Maciej Cholewa, Wykładzina
Instalacja składająca się z charakterystycznej dla pokoju dziecięcego wykładziny i gruzu
ułożonego pod spodem. Przemieszczanie się po obrazku idealnie wyglądającego miasta jest
problematyczne i powoduje dyskomfort u widza.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Filip Chajzer o MBTM

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na kalisz.naszemiasto.pl Nasze Miasto