Ziemia Kaliska - Bluesman w sutannie, czyli wikariusz po godzinach

Ksiądz Wieczorek pochodzi z Kątów Walichnowskich, niedużej miejscowości koło Wieruszowa. Pamięta, że od najmłodszych lat marzył o tym, żeby grać na jakimś instrumencie, ale zaczął bardzo późno, bo w wieku kilkunastu lat. Śmieje się, że do bluesa namówił go już nieżyjący ojciec, który podarował mu organki. Z prezentu się cieszył, ale nie przestawał marzyć o gitarze, która w tamtych czasach, na początku lat 80. była niemal niedostępna. Zadecydował przypadek. Tata pojechał w delegację do Opola i zajrzał do sklepu muzycznego. Akurat ,,rzucili" gitary, więc kupił jedną - defila.

Arek sam nauczył się grać i bardzo długo był takim ,,domowym grajkiem". Po szkole poszedł do seminarium. Najpierw trzy lata spędził w Krakowie, kolejne dwa w Częstochowie i na koniec trafił do Kalisza, bo właśnie powstała nowa diecezja. W seminarium trochę poważniej zajmował się muzyką, bo dostał oficjum, czyli zadanie prowadzenia zespołu muzycznego.
- Grywało się kilka piosenek przy okazji imienin jakiegoś profesora czy podczas akademii - opowiada.
Po seminarium pracował przez dwa lata w Kościelcu Kaliskim a potem w parafii św. Pawła w Ostrowie. Właśnie w Ostrowie zaczął swoją przygodę z bluesem. Dziś mówi, że urodził się w 1967 roku, a po raz drugi 30 lat później, bo wtedy powstał Wielebny Blues.
- Organizowałem spotkania dla młodzieży, na które zapraszałem różne zespoły. Pewnego dnia artyści nie dotarli i trzeba było samemu zagrać. Tak to się zaczęło - opowiada.

Wielebny Blues grywał sporadycznie, muzycy się zmieniali, ale zespół zyskiwał coraz większą popularność. Koncert na festiwalu Jimiway w Ostrowie wydawał się być realizacją największych marzeń, a stał się końcem kapeli. Niebawem w innym składzie personalnym rozpoczął działalność Wielebny Blues Band, który funkcjonuje do dziś i to z niemałym dorobkiem. Wielebny nagrał dwie płyty i przygotowuje kolejną, realizuje dodatkowo projekt akustyczny, koncertował we wszystkich zakątkach Polski, w tym także na takich prestiżowych festiwalach jak Rawa Blues. Pojawił się także w radiowej Trójce. Najpierw "zagrał" go Jan Chojnacki, a potem dwa razy w swojej audycji Piotr Baron.

- Kolega zadzwonił do mnie z wiadomością, że Trójka się skończyła, skoro już grają Wielebnego - śmieje się wikariusz z Giżyc, któremu popularność wyraźnie nie przeszkadza. Przypomina, że ksiądz to osoba publiczna, więc musi sobie radzić w "kontaktach z publicznością". Jego kapela grywa w różnych miejscach, niekoniecznie też dla bardzo pobożnych ludzi. Czy w związku z tym miał chwile zwątpienia? A kto ich nie ma. Pomaga mu historia opowiedziana przez rektora seminarium o zakonniku, który wcześniej był świetnym tancerzem i właśnie w chwili zwątpienia, szukając pomocy, zatańczył przed Świętym Sakramentem. Przeor, który przypadkiem obserwował taniec, stwierdził, że od lat nie widział takiej szczerej, autentycznej modlitwy.

- Skoro mam jakiś dar, nie mogę go przed ludźmi chować - tłumaczy ks. Wieczorek, dodając, że spotkania z ludźmi, także po koncertach są jakąś formą ewangelizacji. Tak samo jak teksty WBB, choć dalekie są od religijnego zaangażowania. Na przykład o miłości Wielebny śpiewa tak: "Twoje serce musi kochać, nie chciej małym być, twoje serce musi kochać, żebyś w ogóle mógł żyć".

Wiadomości z Twojego miasta prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
Prześlij nam swój artykuł lub swoje zdjęcia. Nie masz konta? Zarejestruj się!
Masz firmę? Dodaj ją za darmo do Katalogu Firm.
Organizujesz imprezę? Poinformuj nas!