Znany kaliski prawnik Świętosław Fortuna opowiadał o... esperanto ZDJĘCIA

Przygoda prelegenta z językiem esperanto rozpoczęła się w 1976 r., gdy jego ojciec w tajemnicy i bez jego zgody, zapisał go na kurs językowy. Po 4 miesiącach nauki Fortuna był już w stanie rozmawiać w tym języku z kolegą z Węgier. Po ukończeniu kursu II. stopnia osiągnął biegłość w mowie i piśmie. Język ten nie jest trudny, gdyż opiera się na stałych rdzeniach, do których dodaje się przyrostki i przedrostki tworząc w ten sposób nowe określenia. Ułatwieniem jest to, że wymowa poszczególnych liter jest taka sama jak w języku polskim. Twórcą esperanto był Ludwik Zamenhof, Żyd pochodzący z Białegostoku. Dorastał w środowisku wielonarodowym, gdzie obok siebie żyli Żydzi, Niemcy, Polacy i Rosjanie, co było często powodem konfliktów. Wykształcił się na lekarza okulistę, ale pasjonowało go językoznawstwo. Zamenhof miał ogromny talent językowy, poznał wszystkie języki zachodniej Europy i postanowił stworzyć język uniwersalny, który pozwoliłby komunikować się wszystkim narodom. Jeszcze jako młody człowiek wydał swój pierwszy podręcznik do nauki esperanto. Inżynier Antoni Grabowski z Krakowa będąc zauroczonym dorobkiem Zamenhofa, przyjechał do niego i przeprowadził z nim pierwszy spontaniczny dialog
w esperanto. Wkrótce przetłumaczył też na ten język „Pana Tadeusza”. Zamenhof był z natury idealistą. Chciał, by wszyscy ludzie mówili wspólnym językiem i mieszkali w jednym państwie, co stanowiło wizję dość utopijną. Niemniej jednak samo esperanto zyskało wielu zwolenników, a jego twórcę odznaczono m. in. Legią Honorową.
W 2017 r. Parlament RP jednogłośnie poprzez aklamację ogłosił Rok Zamenhofa. W Kaliszu ideę esperanto rozprzestrzenił księgarz Maksymilian Jasiński, wydając samouczek esperanto w 1933 r. Notatki o jego działalności publikowano m. in. w „Gazecie Kaliskiej” i „Kaliskim ABC” w okresie międzywojennym. Esperantyści w grodzie nad Prosną w okresie powojennym rozpoczęli swoją działalność w latach 60. XX w. Szczególnie zaangażowany w tę ideę był lekarz pulmonolog Andrzej Węgrzyn, szykanowany w okresie stanu wojennego przez władze komunistyczne. Organizował on m. in. kursy językowe, dzięki którym wielu kaliszan poznało esperanto i działa dzisiaj w kaliskim klubie tego języka. Dziś esperantyści spotykają się na całym świecie. Kongresy odbyły się m. in. we Francji, Portugalii, Argentynie i Korei Południowej.
Świętosław Fortuna od końca lat 70. XX w. jest związany z Kaliszem. Pracował tutaj m. in. w Przedsiębiorstwie Ulic i Mostów w Kaliszu i tam współtworzył struktury „Solidarności”. Był doradcą prawnym najpierw w komitecie założycielskim, a potem w komisji zakładowej, organizatorem społecznych dyżurów pomocy prawnej w MKZ. Wspierał prawnie „Solidarność Wiejską” Uczestniczył w I Walnym Zjeździe Delegatów Województwa Kaliskiego. Był przewodniczącym sekcji Radców Prawnych przy MKZ, a potem przy ZR wspólnie z Krystyną Kowalską i Maciejem Pawlakiem. W 1981 r. sygnował Deklarację ideową Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość, a rok później zainicjował List do władz Kalisza z apelem o uwolnienie z internowania Jerzego Pietkiewicza, zatrzymanego i przesłuchiwanego
w Komendzie Wojewódzkiej MO w Kaliszu.
Fortuna w latach 1990-1991 był wykładowcą na Uniwersytecie Ludowym im. ks. Wacława Blizińskiego w Kaliszu, a w latach 1991-1995 radcą prawnym m. in. w Hotelu Orbis „Prosna” w Kaliszu. Od 2003 r. wspólnie z Piotrem Szczepaniakiem prowadzi kancelarię prawną, a od 2004 r. jest prezesem Oddziału Zrzeszenia Prawników Polskich w Kaliszu. Pasjonuje się językiem esperanto i przynależy do Śląskiego Związku Esperantystów. Odznaczono go m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.