Józef Czapski - IV LO w Kaliszu zaprasza na dwugłos w 25. rocznicę śmierci artysty

Sylwetkę artysty przybliżą uczestnikom spotkania nauczyciele IV LO. Polonistka Joanna Kucińska wygłosi prelekcję zatytułowaną Portret artysty. Opowieść o Józefie Czapskim. Natomiast wystąpienie historyka dr Marka Kozłowskiego nosi tytuł Józef Czapski - świadek wieku, Europejczyk.

Józef Czapski to człowiek o niezwykle bogatej biografii - pisarz, krytyk, żołnierz, współzałożyciel paryskiej "Kultury", malarz. Był jednym ze współzałożycieli Komitetu Paryskiego, ugrupowania, którego twórczość przez pół wieku oddziaływała na twórczość malarzy polskich. .
W 1939 roku Józef Czapski został powołany do wojska. Dostał się do niewoli sowieckiej, był więziony wraz z innymi żołnierzami i oficerami polskimi m.in. w Starobielsku. W 1941 został zwolniony i wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, którymi dowodził gen. Władysław Anders. Józef Czapski dostał rozkaz odnalezienia polskich oficerów i żołnierzy, którzy byli więzieni w obozach w Starobielsku, Ostaszkowie, Kozielsku i zostali rozstrzelani wiosną 1940 roku. Był szefem Wydziału Propagandy i Kultury polskiej armii, z którą przeszedł cały szlak bojowy.
Po wojnie nie wrócił do komunistycznej Polski. Żył w Paryżu, gdzie od 1946 r. współtworzył paryską „Kulturę”. Od 1947 r. do śmierci mieszkał w domu, w którym mieściła się redakcja „Kultury” w Maisons-Laffitte przy Avenue de Poissy 91.
Swoje artykuły i eseje publikował w pismach francuskich. Jego artystyczna spuścizna to utwory prozatorskie, pisma krytyczno-literackie, eseje propagujące sztukę dawną i współczesną, szkice literackie oraz dzienniki.
Swoje obrazy Józef Czapski pokazywał na wystawach we Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Brazylii, Belgii. W Polsce jego twórczość była zakazana aż do 1957 roku, w którym to odbyły się wystawy w Muzeum Narodowym w Poznaniu i Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.
Po raz kolejny jego obrazy można było oglądać w 1986 r. w Muzeum Archidiecezjalnym w Warszawie.