Już 1 września legendarni Blues Brothers wystapią w Kaliszu!

Z komedii wyreżyserowanej przez Johna Landisa kojarzeni są przede wszystkim aktorzy Dan Aykroyd i nieżyjący już John Belushi, a także gościnne gwiazdy muzyki, z Arethą Franklin i Rayem Charlesem na czele. Mało kto jednak pamięta, że nie byłoby filmu o bluesowych bliźniakach, gdyby nie zespół, który towarzyszył Belushiemu i Aykroydowi w komediowym, telewizyjnym show "Saturday Night Live" od 1977 roku.

To właśnie jego członków - w tym słynnego gitarzystę Steve'a "Colonela" Croppera - oglądaliśmy zarówno w filmowym klasyku z 1980 roku, jak i w kontynuacji (z Johnem Goodmanem zamiast Belushiego), znanej jako "Blues Brothers 2000".

O historii Blues Brothers pisze Paweł "Freebird Michaliszyn"

Wszystko zaczęło się w 1977 roku w bluesowym kabarecie National Lampoon w telewizyjnym reality show Saturday Night Live. To tu właśnie powstał podawany w odcinkach , soulowy recital. Dwóch aktorów będących również muzykami - John Belushi i Dan Aykroyd pod pseudonimami "Joiliet Jake Blues" i "Elwood Blues", po ogromnym sukcesie owego musicalu, postanowili sprawdzić swój projekt na żywo. Musieli pozyskać do swego ni to kabaretu, ni to zespołu odpowiednich muzyków. Aykroyd wspominał: - Celowaliśmy w najwyższą półkę.

Wkrótce dołączył do nich znakomity gitarzysta Steve "Colonel" Cropper z zespołu Booker T & The M.G.’s. Według pisma Rolling Stone Steve lokuje się w pierwszej setce najlepszych gitarzystów wszechczasów. Jest członkiem Blues Brothers do dziś. Również z Booker T & The M.G.’s pochodził zmarły w maju tego roku basista Donald "Duck" Dunn. Donald współpracował m.in. z Sam & Dave, Neilem Youngiem, Otisem Readingiem, Muddym Watersem czy Jimmym Page’m. Pianista Paul "The Shiv" Shaffer był kierownikiem muzycznym projektu Saturday Night Live. To właśnie tam poznał resztę bluesowych braci. Współpracował z największymi: Grand Funk Railroad, Blues Traveler, Chicago, Steely Dan. Grywał również z Robertem Plantem, Cher czy George Clintonem, współzałożycielem Funkadelic Parlament. Puzonista i trębacz Tom "Bones" Malone był już legendą w momencie powstania Blues Brothers. Grał z Frankiem Zappą, Blood Sweat & Tears, Jamesem Brownem, Milesem Davisem i Stevem Winwoodem. To trzon, kręgosłup Blues Brothers. Powołanie do życia zespołu złożonego z tak wybitnych instrumentalistów i aktorów musiało przynieść sukces. (...)

Po premierze tego kultowego już dziś filmu, Blues Brothers przez następne dwa lata ogrywali filmowy materiał na żywo. Ich koncerty wyprzedawane były do ostatniego miejsca w ciągu paru godzin. Jak wspominał Dan Aykroyd - było to szalone i niezwykle absorbujące tour z jakim kiedykolwiek przyszło mu się zmierzyć.

Passa trwała aż do 1982 roku, gdy z powodu przedawkowania narkotyków umiera główny bohater tej bluesowej opowieści John Belushi. Dan Aykroyd po tym wydarzeniu niemal wyłącznie poświęcił się karierze filmowej, a osamotnieni muzycy Blues Brothers przez sześć lat błąkali się po różnych muzycznych projektach. W końcu, w 1988 roku postanowili powrócić jako The Oryginal Blues Brothers Band. Był to wielki powrót. W 1998 roku ponownie pojawili się w kolejnej filmowej historii Blues Brothers 2000. Rolę głównego śpiewaka wziął na siebie inny znakomity amerykański aktor komediowy John Goodman. W filmie wcielił się w postać zwaną " Mighty Mack Blues".

Reszta zespołu to ci najprawdziwsi Blues Brothers. To oni tworzyli całą tą historię. Bez nich nie było by najmniejszej szansy na stworzenie tego mocno zakręconego, genialnego zespołu. W Polsce usłyszycie i zobaczycie tych właśnie facetów. Steve "Colonel" Cropper, Smokin John Tropea, Lou "Blue Lou" Marini, Steve "Sum" Howard, Leon “Lion" Pendarvis, Eric "Red" Udel, Lee “Funkytime" Finkelstein, Larry “Trombonius Maximus" Farrell oraz gościnnie przyjmujący rolę głównego śpiewaka Jonny “Rock’ n’ Roll Doctor" Rosch.

Zapytacie, czy to ten Blues Brothers? Odpowiadam - tak, to TEN Blues Brothers Band. Nie jakiś tam Tribute Band, a najprawdziwszy Blues Brothers, gwarantujący muzyką na najwyższym poziomie i wspaniałą, niepowtarzalną bluesową zabawę.

Ciekawostki o Blues Brothers

* Jake ma pseudonim Joliet. Joliet i Elwood to dwie miejscowości w okolicach Chicago, gdzie rozgrywa się film.

* Elwood zdejmuje tylko raz swoje słoneczne okulary i to tylko w wersji rozszerzonej filmu, w scenie, w której przychodzi zwolnić się z pracy. Jedynie trzy razy zdejmuje kapelusz: gdy układa się do snu, by wybić szybę i oddając hołd wrakowi samochodu braci (tzw. "Bluesmobila").
Czytaj także:

Ilustracja do materiału: Peja z Glacą, Luxtorpeda z Hansem, Hope z Liroyem. W Poznaniu rap pokochał rocka [GALERIA] Peja z Glacą, Luxtorpeda z Hansem, Hope z Liroyem. W Poznaniu rap pokochał rocka [GALERIA]

Jake, który wychodząc z więzienia założył cywilne ubranie, nosi przez cały film kapelusz na głowie, i tylko raz ściąga okulary: gdy błaga byłą narzeczoną o darowanie życia.

* Do wersji filmu na nośniku DVD dodano m.in. scenę, niewykorzystaną w pierwotnej wersji, gdy Elwood nie ma okularów.

* Charakterystyczne okulary braci, które noszą dzięki swojemu mentorowi, staremu Curtisowi z sierocińca, to Ray Ban model "Wayfarer".

* Scena, w której auto członków partii "Naziści z Illinois" (ścigających braci Blues), leci ponad miastem w takt fragmentu III aktu opery "Walkiria" jest nawiązaniem do fragmentu "Czasu apokalipsy", w którym ten fragment muzyki Wagnera ilustruje scenę ataku śmigłowców na wietnamską wioskę. Przedmiotem łączącym oba filmy jest plakat z modelką "Playboya", oglądany przez żołnierzy w "Czasie apokalipsy" i wiszący na ścianie pokoju Elwooda.

Więzienie Joliet, które opuścił Jake Blues

* Z kolei już jako nawiązanie do filmu "The Blues Brothers" scena lotu samochodu ponad ulicami w takt "Walikrii" znajduje się w niecodziennej reklamie samochodu BMW M5 z udziałem Madonny z Clive'em Owenem ("The Hire: Star", reż. Guy Ritchie, 2001)

* Wizyta zespołu w saunie, gdy negocjują kontrakt z menadżerem, to nawiązanie do okładki płyty "No Sweat" zespołu Blood, Sweat and Tears, na której są muzycy grupy w czasie wizyty w saunie: obwinięci ręcznikami i spowici kłębami pary. Lou Marini i Tom Malone grający członków "Blues Brothers Band", grali w latach 70. w zespole Blood, Sweat and Tears - wystąpili i na okładce, i w scenie w saunie.

* W scenie karambolu policyjnych samochodów zniszczono największą liczbę samochodów w historii kina. Wynik ten został zdyskontowany dopiero przez sequel filmu Blues Brothers 2000.

źródło: Wikipedia

Wiadomości z Twojego miasta prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
Prześlij nam swój artykuł lub swoje zdjęcia. Nie masz konta? Zarejestruj się!
Masz firmę? Dodaj ją za darmo do Katalogu Firm.
Organizujesz imprezę? Poinformuj nas!

Kalisz.naszemiasto.pl Dołącz do naszej społeczności na Facebooku!