Michał Rusinek gościem II LO w Kaliszu z okazji Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego ZDJĘCIA

Wydarzenie miało również na celu promowanie twórczości polskiej poetki w Roku Wisławy Szymborskiej. Zebranych powitała dyrektor szkoły Maria Żubrowska-Gil. Koordynatorką przedsięwzięcia była Joanna Kostrzewa. Na wstępie goście usłyszeli piosenkę "Nic dwa razy" w wykonaniu Aleksandry Kaczmarek, uczennicy klasy IV a.

- Wydarzyła się rzecz niezwykła za sprawą artystki o pseudonimie Sanah, która zagrała swoją swoją kompozycję do wiersza "Nic dwa razy", a piosenka zrobiła jakąś nieprawdopodobną furorę. Ma 36 mln odsłon na YouTube. Teraz nawet młodzi ludzi w podstawówce pytają się, kto to jest ta Szymborska - powiedział Michał Rusinek. - Każde pokolenie miało swoją wersję muzyczną "Nic dwa razy" - pokolenie dziadków pamięta Łucję Prus, a rodzice Korę.

Dodaje, że fenomen piosenki Sanah pokazał, że poezja Szymborskiej nie ma metryki.

Podczas spotkania profesor ze swadą i humorem opowiadał młodzieży, nauczycielom oraz gościom o życiu i twórczości poetki, nie szczędząc przy tym licznych anegdot.

Lubiła tworzyć kolaże. Miała podobne poczucie humoru jak członkowie słynnej grupy Monty Pythona, co też widać na tych pocztówkach które wysyłała znajomym. Jedną z nich stworzyła dla Woodyego Allena. Reżyser była jedną z postaci, które chciała poznać, obok badaczki szympansów Jane Goodall i prezydenta Czech Václava Havla (jego udało jej się poznać). Słynny reżyser również znał poetkę, czytał jej wiersze. Poznał je dzięki Elżbiecie Czyżewskiej, która wręczyła mu tomik.

- Allenowi podobało się jej poczucie humoru i wzajemnie. Mówiła, że jest taki "galicyjski". Kolaż przedstawiał postaci, które dobrze życzyły Allenowi. Była tam m.in. caryca Katarzyna - tłumaczył Michał Rusinek.

Jego zdaniem fenomen Szymborskiej polegał na tym, że trudno było ją zaszufladkować.

Urodził się w 1972 roku w Krakowie i nadal mieszka tam z rodziną. Był sekretarzem Wisławy Szymborskiej, teraz prowadzi jej Fundację. Jest profesorem na Wydziale Polonistyki UJ, gdzie wykłada teorię literatury, teorię przekładu i creative writing. Bywa tłumaczem z języka angielskiego, zdarza mu się pisywać książki dla dzieci i dorosłych oraz układać wierszyki czy teksty piosenek. Pisuje felietony o książkach i języku. Jest członkiem Rady Języka Polskiego PAN.