Święto Miasta Kalisza 2022. Uroczysta Sesja Rady Miasta Kalisza w auli WP-A UAM w Kaliszu. ZDJĘCIA

Zebranych gości powitał Tadeusz Skarżyński, przewodniczący Rady Miasta Kalisza. Zarówno on, jak i prezydent Krystian Kinastowski swoje przemówienie rozpoczynali od podkreślenia w jak trudnych czasach żyjemy. Nawiązywali do trudności z jakimi mierzyliśmy się podczas pandemii koronawirusa, a także po tym jak na Ukrainie wybuchła wojna. W dalszej części przemówień nie zabrakło informacji, dotyczących realizowanych w mieście inwestycji.

- Jestem pewien, że rewitalizacja przyczyni się nie tylko do podniesienia estetycznych walorów miasta, ale da możliwość wieloaspektowego rozwoju mieszkańcom, a także zachęci do osiedlenia się kolejnych rodzin, a być może do pozostania w nim naszych wschodnich przyjaciół. Nie zapominajmy, że rewitalizacja jest długim procesem, a jej powodzenie zależy od nas wszystkich, dlatego należy podejść do niej kompleksowo poprzez zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności i gospodarki w odniesieniu do wielu płaszczyzn funkcjonowania przestrzeni miejskiej – mówił Tadeusz Skarżyński, przewodniczący Rady Miasta Kalisza.

- Zależy nam na zrównoważonym rozwoju Kalisza, dlatego remontujemy, poprawiamy tkankę miejską, ale też realizujemy zupełnie nowe inwestycje. Pozyskujemy kolejne tereny dla biznesu, usług i pod mieszkalnictwo. Nasze miasto staje się nowoczesne i przyjazne. Prowadzimy rewitalizację śródmieścia. Kalisz szczyci się jednym z najpiękniejszych rynków, niestety był on przez lata zaniedbany. Zniszczone ulice czekały na przebudowę, a kamienice na remont. Brakowało tu zieleni i to wszystko w tej chwili zmieniamy – zapewniał Krystian Kinastowski, prezydent Kalisza.

Najważniejszym punktem spotkania było wręczenie miejskich wyróżnień. Honorowe Obywatelstwo Miasta Kalisza przyznano śp. Jerzemu Aleksandrowi Splittowi i Marcie Walczykiewicz.

Odznakę Honorową Miasta Kalisza przyznano: Adamowi Kędzierskiemu, Jolancie Mancewicz, mjr. w st. spocz. Kazimierzowi Wiktorowiczowi ps. „Dąbrowa”, prof. zw. filozofii dr. hab. Szymonowi Wróblowi, Marii Znojewskiej.

Tytuły Honorowego Przyjaciela Kalisza otrzymali: Czesława Krymarys, Jerzy Rybicki, Włodzimierz Staszak, August Ryszard Tomaszek, Andrzej Tylczyński i Roman Żarnecki

Nagrodę Miasta Kalisza za 2021 otrzymał Bogdan Białoszyński - prezes zarządu Terenowego Związku Brydża Sportowego w Kaliszu oraz Klubu Sportowego „Prosna”.

- Świetnie się stało i bardzo to doceniam, że Rada Miasta uhonorowała tak różnych ludzi, reprezentujących tak różne dziedziny, tak różne pasje – od sportu przez aktywność społeczną, działalność w zakresie gospodarki, aż po dziedzinę nauki. To naprawdę bardzo dobra okoliczność, pokazująca, że Miasto jest silne różnorodnością, siłą obywateli, którzy w bardzo różny sposób przyczyniają się do wielkości tego miasta. Miasto jest szczęśliwe, szczęściem ich obywateli – zabrał głos w imieniu wszystkich wyróżnionych prof. zw. filozofii dr. Hab. Szymon Wróbel.

Marta Walczykiewicz to kaliszanka, kajakarka, zawodniczka Kaliskiego Towarzystwa Wioślarskiego, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy, wicemistrzyni olimpijska z 2016 r., dwudziestosześciokrotna mistrzyni Polski.

Urodziła się 1 sierpnia 1987 r. Karierę zaczynała w 1996 r. w wieku 9 lat w Uczniowskim Klubie Sportowym „Jedynka”. Jej pierwszy znaczący sukces to zdobycie brązowego medalu w konkurencji K1 na dystansie 500 m podczas Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży. W 1998 r. zmieniła barwy klubowe i została zawodniczką KTW Kalisz. Od 2006 r. reprezentowała Klub Sportowy „Posnania”, jednak w 2010 r. postanowiła, za namową Lecha Burcharda, prezesa KTW, przy wsparciu władz Miasta Kalisza, powrócić do rodzinnego miasta. Tu znalazła znakomite warunki rozwoju dalszej kariery sportowej. Owocem tych zabiegów był olimpijski paszport, wywalczony w sierpniu 2011 r. w węgierskiej miejscowości Szeged, podczas Mistrzostw Świata w konkurencji K1 na dystansie 200 m. Kolejne lata jej sportowej kariery były nieprzerwanym pasmem sukcesów. Pani Marta jest największym i najbardziej utytułowanym sportowcem miasta Kalisza w całej jego historii. Nikt nigdy przed nią nie zdominował swojej dyscypliny sportowej w kraju na okres 18 lat będąc regularnie Mistrzynią Polski w swojej koronnej konkurencji K1 200 m oraz zdobywając medale mistrzostw Polski w innych konkurencjach kajakowych. To ewenement na skalę takich mistrzów jak Adam Małysz czy Justyna Kowalczyk. Podkreślenia wymaga fakt, że ta niewątpliwie niewyobrażalna kariera sportowa uwieńczona wieloma sukcesami nie wymagała wyjazdu z rodzinnego miasta. Poza krótkim epizodem w klubie poznańskim, Marta Walczykiewicz odnosiła wielkie sukcesy nie tylko jako wychowanka Kalisza, ale jako mieszkanka grodu nad Prosną, trenująca na swojej ukochanej rzece. Udowodniła nam wszystkim, że nie porzucając Kalisza, mieszkając tu i trenując, można osiągnąć światowe sukcesy sportowe. Marta Walczykiewicz jest osobą powszechnie znaną i rozpoznawalną. Niejednokrotnie nominowana była do plebiscytu organizowanego przez ogólnopolski dziennik Przegląd Sportowy na dziesięciu najlepszych sportowców Polski, co roku znajduje się w dziesiątce najlepszych sportowców Wielkopolski. Chętnie włącza się w akcje charytatywne. Jest niekwestionowaną sportową twarzą Miasta Kalisza. Swoją postawą oraz licznymi sukcesami wzmacnia pozycję naszego miasta na sportowej mapie Polski, a także doskonale promuje Kalisz w krajowym i międzynarodowym środowisku kajakarskim. Za swoje zasługi została odznaczona Złotym Krzyżem za Zasługi dla Rzeczypospolitej, Prezydent Miasta Kalisza uhonorował ją również Medalem „Honorowy Przyjaciel Kalisza”, jednak Marta Walczykiewicz – ikona naszego miasta i niedościgniony wzór dla nas wszystkich – jak nikt inny zasługuje na tytuł Honorowego Obywatelstwa Miasta Kalisza.

Jerzy Aleksander Splitt to archeolog, historyk, mediewista, regionalista, badacz, popularyzator miasta i regionu, samorządowiec.

Urodził się 11 lipca 1957 r. w Złotowie. Był osobą szczególnie zainteresowaną przeszłością Kalisza i regionu południowej Wielkopolski. Owocem jego badań i studiów jest kilkanaście książek oraz setki artykułów naukowych i popularnonaukowych. Dzieciństwo i młodość spędził w swoim rodzinnym mieście. Tam też ukończył szkołę średnią. Po zdanym egzaminie maturalnym rozpoczął studia na Wydziale Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, na kierunku archeologia. Pracował w Bibliotece Szkoły Zawodowej w Złotowie oraz Muzeum Archeologicznym w Poznaniu. Nowym etapem w życiu Jerzego Aleksandra Splitta był czas związany z Kaliszem. W 1982 r. rozpoczął pracę w Muzeum Okręgowym Ziemi Kaliskiej. Przez 18 lat (w latach 1997-2015) był dyrektorem tejże instytucji. W latach pracy w kaliskim muzeum był m.in. współtwórcą skansenu archeologicznego Grodu Piastów na kaliskim Zawodziu oraz dwóch filmów pt. „Wyprawa po bursztyn”. Prowadził liczne archeologiczne prace wykopaliskowe, m.in. w Pacanowicach, Raszewach i Bieganinie koło Pleszewa. Interesował się zagadnieniami związanymi z kulturą łużycką. Był także autorem ponad 60 wystaw muzealnych poświęconych historii Kalisza i południowej Wielkopolski. Spod jego pióra wyszło blisko 20 publikacji książkowych oraz ponad 350 artykułów naukowych i popularnonaukowych. Interesowała go również działalność społeczna, był radnym Miasta Kalisza pierwszej kadencji (w latach 1990-1994) oraz członkiem Zarządu Miasta w latach 1993-1994. Ponadto zaangażowany był w prace: Towarzystwa Miłośników Kalisza, Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (jako członek-założyciel), Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Polskiego Towarzystwa Historycznego Oddziału w Kaliszu oraz Polskiego Stowarzyszenia Archeologów Polskich Oddziału w Poznaniu. We wrześniu 2021 r. władze miasta wyróżniły Jerzego Aleksandra Splitta Odznaką Honorową Miasta Kalisza, dziś przyszedł czas na pośmiertne uhonorowanie najwyższym kaliskim wyróżnieniem – Honorowym Obywatelstwem Miasta Kalisza.

Odznaki Honorowe Miasta Kalisza

Adam Kędzierski – kaliszanin, archeolog, wybitny numizmatyk, kierownik Kaliskiego Stanowiska Archeologicznego Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk.

Urodził się 24 grudnia 1963 r. Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka w Kaliszu. Ukończył studia na kierunku archeologia na Uniwersytecie Łódzkim. Jest również absolwentem podyplomowych studiów Zarządzenie Ochroną Dóbr Kultury, ukończonych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie archeologii w Instytucie Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk. Po ukończeniu studiów magisterskich rozpoczął pracę na Kaliskim Stanowisku Archeologicznym Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN, na stanowisku archeologa w Zakładzie Metodologii Badań Archeologicznych. Zajmował się wówczas opracowaniem materiałów zabytkowych z grodziska w Kaliszu – Zawodzia. Był także kierownikiem grantu Komitetu Badań Naukowych na realizację projektu badawczego pt. „Wczesnośredniowieczny skarb monet z miejscowości Słuszków koło Kalisza”. W wyniku prac badawczych udało się przyporządkować część emisji denarów krzyżowych mennictwu polskiemu, a nie jak dotychczas – wyłącznie saskiemu. Adam Kędzierski to wybitny numizmatyk, poważany w środowisku naukowym specjalista w zakresie numizmatyki polskiej końca XI i XII w. W swojej pracy zajmuje się pracami terenowymi i gabinetowymi dotyczącymi przede wszystkim okresu wczesnego średniowiecza. Od roku 2008 kieruje pracami wykopaliskowymi na terenie Starego Miasta w Kaliszu, skupiając swą uwagę na opracowaniu bogatego wczesnośredniowiecznego materiału numizmatycznego. Dzięki jego pracy naukowej udało się przyporządkować część emisji denarów krzyżowych do XI i XII-wiecznej mennicy kaliskiej, funkcjonującej w czasach panowania Władysława Hermana i księcia Zbigniewa. Prowadził również badania związane z eksploracją i opracowaniem wczesnośredniowiecznych skarbów kruszcowych w Jastrzębnikach, Kaliszu-Dobrzecu i przede wszystkim w Słuszkowie. W ich wyniku pozyskano łącznie ponad osiem tysięcy srebrnych i złotych zabytków: monet, ozdób i placków srebra, głównie z XI i XII stulecia. Odkrycie skarbu Słuszków II jest jednym z najważniejszych odkryć monet numizmatycznych w powojennej Polsce. Zarówno jego zestaw monet, jak i obecność w depozycie złotej biżuterii, być może należącej do członków dynastii piastowskiej, świadczy o ogromnym znaczeniu Kalisza na przełomie XI i XII stulecia. Odkrycie to było odnotowane zarówno w mediach polskich, jak i światowych. Wyniki pracy naukowej Adama Kędzierskiego zostały zaprezentowane w kilkudziesięciu artykułach. Na szczególną uwagę zasługuje monografia skarbu słuszkowskiego pt. Skarb Słuszków I. Denary krzyżowe z przełomu XI i XII wieku, wydana w 2021 r. przez Instytut Archeologii i Etnologii PAN. W książce przedstawiona jest chronologia i pochodzenie najmłodszych emisji krzyżówek w części wybitych w mennicy kaliskiej, a także ich szczegółowa typologia. W dorobku naukowym dra Adama Kędzierskiego wymienić należy również wydawnictwo pod jego naukową redakcją Wokół początków Kalisza. 60 lat Stacji Archeologicznej Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Kaliszu, wydane z pomocą Miasta Kalisza, w którym zostały zaprezentowane najważniejsze powojenne odkrycia archeologiczne związane z wczesnośredniowiecznym Kaliszem. Wyniki jego badań były prezentowane na krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych. W latach 2018-2019 Adam Kędzierski uczestniczył w pracach archeologicznych prowadzonych w trakcie remontów kaliskich Kościołów: Garnizonowego, o.o. Franciszkanów oraz św. Wojciecha na Zawodziu. W ich wyniku zostały odkryte bardzo cenne numizmaty, m.in. unikatowe naśladownictwo grosza weneckiego, oraz drugi egzemplarz denara Kazimierza Wielkiego, prawdopodobnie z mennicy w Brześciu Kujawskim. Oba zabytki, a także wyniki prac były przedstawiane w kaliskich i ogólnopolskich mediach. Jest również współautorem tomu Atlasu Historycznego Miast Polskich dotyczącego Kalisza, gdzie zajął się znaleziskami monet średniowiecznych w Kaliszu i działalnością tutejszej mennicy oraz przygotowywanej do druku monografii grodziska Kalisz Zawodzie.

Pasja Adama Kędzierskiego i poświęcenie historii Kalisza i jego okolic w pełni zasługuje na wyróżnienie jego osoby Odznaką Honorową Miasta Kalisza.

Jolanta Mancewicz – rzeczoznawca majątkowy, wieloletnia radna Miasta Kalisza, etatowy członek Zarządu Miasta w latach 1998-2002.

Urodziła się 18 kwietnia 1943 r. w miejscowości Moskorzew w województwie świętokrzyskim, jednak jak cała jej rodzina od wielu pokoleń, związana jest z Kaliszem. Tutaj ukończyła szkołę podstawową oraz Liceum Ogólnokształcące im. Anny Jagiellonki. Jest absolwentką Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Ukończyła także studia podyplomowe w zakresie szacowania nieruchomości i uzyskała licencję rzeczoznawcy majątkowego. Po ukończeniu studiów podjęła pracę w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Kaliszu. Następnie przez wiele lat pracowała w Urzędzie Miejskim w Kaliszu w Wydziale Ochrony Środowiska i Rolnictwa, do zadań którego należały sprawy ochrony środowiska, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, utrzymania czystości i porządku w Mieście, rolnictwa, ochrony gruntów rolnych i leśnych, utrzymania zieleni miejskiej i ochrony przyrody. Jednocześnie prowadziła działalność w zakresie wyceny nieruchomości, zawsze dokładnie i starannie przygotowując i angażując się w prowadzone działania. Ogromna energia i otwartość na ludzi i ich potrzeby sprawiły, że całym sercem zaangażowała się w pracę społeczną. Jest inicjatorką i współzałożycielką Stowarzyszenia „Wszystko dla Kalisza im. prof. Jerzego Rubińskiego”, w którym od początku pełniła funkcję prezesa. To przede wszystkim dzięki jej zaangażowaniu stowarzyszenie działa nieprzerwanie od 1998 r. i posiada znaczący udział w kreowaniu społecznego i politycznego krajobrazu Kalisza. Jolanta Mancewicz dzięki zaufaniu społecznemu i poparciu kaliszan zasiadała w Radzie Miasta Kalisza przez 20 lat (w latach 1998-2018). W latach 2006-2018 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Rady Miasta. Uczestniczyła także w pracach Komisji Rodziny, Zdrowia i Polityki Społecznej; Komisji Rozwoju, Mienia Miasta i Integracji Europejskiej oraz Komisji Środowiska i Gospodarki Komunalnej. Poprzez swoją wieloletnią aktywną działalność zrealizowała wiele zadań dotyczących obszaru ochrony zdrowia i pomocy społecznej. Była też etatowym członkiem Zarządu Miasta i kierowała zespołem ds. restrukturyzacji kaliskiej służby zdrowia. W roku 1999 z sukcesem doprowadziła do restrukturyzacji Zakładu Opieki Zdrowotnej w Kaliszu. Mimo wielu obowiązków zawsze była dostępna dla mieszkańców Kalisza i ich trosk, a z racji nadzorowanych obszarów oraz prospołecznych zainteresowań często miała do czynienia z osobami w trudnej sytuacji życiowej. Nikomu nie odmówiła pomocy i pełna empatii wsłuchiwała się w głos mieszkańców Kalisza. Jej pomysłem i inicjatywą były zorganizowane w Kaliszu pierwsze „Białe Soboty” – prozdrowotne akcje dla mieszkańców Kalisza, których celem jest wykonywanie bezpłatnych badań medycznych i diagnostycznych oraz propagowanie profilaktyki i zdrowego stylu życia. Podkreślić również należy, iż Jolanta Mancewicz jest osobą, której bardzo bliski był zawsze porządek, wygląd i estetyka Kalisza, stąd była również inicjatorką upiększania miasta poprzez akcję „Zielony Kalisz”, podczas której mieszkańcy Kalisza mają szansę zaprezentować ogródki, działki oraz ukwiecone tarasy i balkony w celu utrwalenia wizerunku Kalisza jako estetycznego miasta pełnego zieleni. Coroczna kwesta w dniu Wszystkich Świętych na ratowanie zabytkowych nekropolii Kalisza to także jej pomysł, który nie tylko wdrożyła, ale przez wiele lat osobiście uczestniczyła w organizacji akcji i samej kweście. Dziś nieco zwolniła tempo na rzecz zasłużonego odpoczynku. Nadal jednak czynnie działa jako wiceprzewodnicząca Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Jako Prezes Honorowy Stowarzyszenia „Wszystko dla Kalisza im. prof. Jerzego Rubińskiego” interesuje się wydarzeniami społecznymi i samorządowymi w Kaliszu, uważnie śledzi kierunki zmian i rozwoju miasta. Jolanta Mancewicz jest lokalną patriotką, która swoją postawą niezmiennie potwierdza, że największą wartością są ludzie. Odznaka Honorowa Miasta Kalisza będzie zatem podziękowaniem za jej wieloletnie oddanie ludziom – mieszkańcom Kalisza.

Mjr w st. spocz. Kazimierz Wiktorowicz ps. „Dąbrowa” – członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, działacz Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.

Urodził się 2 grudnia 1925 r. we wsi Stefanów, w powiecie Opoczno. Był jednym z trojga dzieci Eleonory z domu Ciach i Franciszka. Miał młodszych braci – Zenona i Ewarysta. Ojciec pracował w Hucie Szkła „Kara” w Piotrkowie Trybunalskim. W 1939 r. ukończył Szkołę Powszechną. W tym samym roku, na skutek działań wojennych, spłonął dom, w którym mieszkała rodzina Wiktorowiczów. Został wówczas bez jakiegokolwiek dobytku. W 1940 r. niemiecki Urząd Pracy skierował Kazimierza Wiktorowicza do pracy na kolei, jako robotnika w składzie opału przy rozładowywaniu węgla. Po trzech miesiącach porzucił to zajęcie z obawy przed groźbami niemieckiego kierownika związanymi z wywiezieniem do obozu. Ukrywał się od lipca 1940 r. przez całą okupację. Jego rodzice byli niestety prześladowani z powodu syna, kilkakrotnie tajna policja przeprowadzała rewizje domu. Mimo to Kazimierz Wiktorowicz był w ciągłym kontakcie z rodzicami. Działalność konspiracyjną rozpoczął pracując w młynie, we wsi Kłudzice, 10 km od Piotrkowa Trybunalskiego. Ostrzegał znajomych przed rewizjami i planowanymi „odwiedzinami” niemieckich żołnierzy. Uprzedzał też oddziały partyzanckie „Burzy” i „Groma”, operujące w tym rejonie, przed pacyfikacją ze strony niemieckich żołnierzy. 10 września 1942 r. wstąpił do Patrolu Dywersyjnego m.p. Błogie k/Kościoła. Zadaniami dziesięcioosobowego patrolu były m.in.: dywersja, sabotaż, ściganie konfidentów, poskramianie ludności niemieckiej, niszczenie łączności. Kazimierz Wiktorowicz ps. „Dąbrowa” w tym czasie brał udział w wielu akcjach dywersyjnych i sabotażowych. Pomagał także ludności cywilnej i wspierał kolegów z Patrolu Dywersyjnego. Do domu wrócił pod koniec stycznia 1945 r. Po zakończeniu działań wojennych dostał propozycję wyjazdu za granicę od swojego dowódcy, jednak z niej nie skorzystał. Nie chciał narażać swoich rodziców na niebezpieczeństwo. Po 1945 r. Kazimierzowi Wiktorowiczowi wielokrotnie zagrażał Urząd Bezpieczeństwa, w którym, jak się okazało, pracował były kolega z Patrolu Dywersyjnego. W latach 1945-1949 ukończył szkołę średnią. W 1946 r. brał udział w akcji zorganizowanej przez AK podczas referendum przeciwko ówczesnemu rządowi. W 1949 r. został powołany do służby wojskowej i skierowany na Podchorążówkę Artylerii, którą ukończył w latach 1949-1950 i otrzymał stopień chorążego. Rozkazem Ministerstwa Obrony Narodowej został zatrzymany w wojsku jako żołnierz zawodowy. Z wojska odszedł na własną prośbę w 1957 r., w stopniu porucznika. W latach 1959-1991 pracował w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego PZL-Kalisz. W 1980 r. został członkiem NSZZ „Solidarność”. Jego działalność opierała się na pomocy innym. Pracując w WSK Kalisz, w dziale inwestycji, zbierał składki od osób popierających Solidarność i przekazywał koledze – skarbnikowi. Przesyłał lekarstwa osobom więzionym w Ostrowie Wielkopolskim. Zorganizował pomoc pieniężną dla syna sąsiada. Z Kościoła Opatrzności Bożej odbierał żywność i własnym samochodem przetransportowywał ją do rodzin, których ojcowie zostali uwięzieni. Od 1990 r. jest członkiem zwyczajnym Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Oddział Kalisz. Od 1992 r. - członkiem zarządu. Jako kombatant był dwukrotnie awansowany na wyższy stopień oficerski: na kapitana w 1995 r. i majora w 2000 r. Za swoją działalność patriotyczną otrzymał liczne odznaczenia i medale – Krzyż Partyzancki, Krzyż Armii Krajowej, Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Medal Sił Zbrojnych w Służbie Ojczyzny, Odznakę Państwową Akcji „Burza”, Honorową Odznakę Żołnierza Armii Krajowej Korpusu „Jodła”, Odznakę Weterana Walk o Niepodległość oraz Weteran Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Dziś nadszedł czas na wyróżnienie mjr. Kazimierza Wiktorowicza Odznaką Honorową Miasta Kalisza.

Prof. zw. filozofii dr hab. Szymon Wróbel – psycholog, członek Rady Artystyczno-Programowej Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu.

Urodził się 24 stycznia 1976 r. w Poznaniu. Ukończył psychologię – specjalizację psychologia kliniczna – w Instytucie Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Przez piętnaście lat związany był z Wydziałem Pedagogiczno-Artystycznym w Kaliszu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Obecnie pracuje na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Do jego głównych zainteresowań naukowych należą: teoria władzy, teoria literatury, współczesne językoznawstwo i kognitywistyka oraz zastosowania idei psychoanalitycznych w teoriach politycznych. Jest autorem wielu książek i artykułów zamieszczonych w różnych czasopismach naukowych. Jego ostatnie książki to: „Deferring the Self” oraz „Grammar and Glamour of Cooperation. Lectures on the Philosophy of Mind, Language and Action”, opublikowane w 2013 i 2014 r. przez wydawnictwo Peter Lang. Pozycje wydane w języku polskim to: „Ćwiczenia z przyjaźni”, „Lektury retroaktywne. Rodowody współczesnej myśli filozoficznej” oraz „Polska pozycja depresyjna: od Gombrowicza do Mrożka i z powrotem”, opublikowane przez krakowskie wydawnictwo Universitas w 2012, 2014 i 2015 r. Jego ostatnia książka „Filozof i terytorium. Polityka idei w myśli Leszka Kołakowskiego, Bronisława Baczki, Krzysztofa Pomiana i Marka J. Siemka” została opublikowana przez Wydawnictwo IFiS PAN w 2016 r. Szymon Wróbel obecnie koncentruje się na „ontologiach porażki” oraz „humanistyce szabrownictwa” zajmującej się plądrowaniem szczątków cudzych dyskursów, strzępów niezrozumiałych języków, nieaktualnych myśli, porzuconych zdań, przerwanych gestów, niedokończonych intencji, martwych póz, enigmatycznych obrazów. Odznaka Honorowa Miasta Kalisza będzie podziękowaniem kaliszan za dotychczasowy dorobek naukowy Profesora.

Maria Znojewska – uczestniczka Powstania Warszawskiego.

Urodziła się 15 sierpnia 1922 r. w Warszawie. Ponad 20 lat temu przeprowadziła się do Kalisza, gdzie mieszkała jej siostra. Maria Znojewska zdobyła wykształcenie średnie, ekonomiczne. Pracowała w Zjednoczonych Browarach Haberbusch i Schiele AG. W czasie wojny kontynuowała naukę w Szkole Handlowej w ramach tajnego nauczania. Była nastolatką, kiedy rozpoczęła się II wojna światowa. Jak wspomina, było to wydarzenie, które dramatycznie zmieniło jej życie. Zmusiło ją do szybkiego wejścia w dorosłość. Jako uczestniczka powstania warszawskiego – łączniczka o pseudonimie Alina – walczyła o niepodległość kraju. Przed wojną, w 1937 r., wstąpiła do Przysposobienia Wojskowego Kobiet. Jej instruktorką była kuzynka Irena Majewska-Bojnarowska. Szkolenia odbywały się na terenie Gimnazjum Tomasza Zana w Pruszkowie oraz na obozach letnich nad morzem. W konspiracji działała od lipca 1942 r. w VII Obwodzie „Obroża” Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej – 6. Rejonie „Helenów”. Maria Znojewska utrzymywała łączność z Warszawą i obozem przejściowym dla ludności cywilnej – Dulagiem 121. Wyprawiała się z Pruszkowa na Wolę i Ochotę. Została ranna w sierpniu 1944 r., w rejonie Placu Narutowicza. Ponieważ była głodna i zagubiła się, pozostała przez jakiś czas w punkcie opatrunkowym jako pomoc. Dziś przyznaje, że polubiła nasze miasto i choć mieszka sama to opiekę walecznej seniorce zapewnia Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. Za swoje zasługi otrzymała Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska, Warszawski Krzyż Powstańczy, Odznakę Weterana Walk o Niepodległość oraz Odznakę Pamiątkową Akcji „Burza”. Marię Znojewską cechuje patriotyzm i miłość do ojczyzny. Jest dla nas wzorem walki o godność i człowieczeństwo – w obliczu tragedii na Ukrainie nikogo nie trzeba przekonywać jak ważne to wartości. Odznaka Honorowa Miasta Kalisza będzie szczególnym wyrazem szacunku i wdzięczności za naszą wolność.

Czesława Krymarys mieszka w Kaliszu i jest społeczniczką działającą na rzecz Osiedla Rajsków i całego miasta. Od 2011 roku pełni funkcję Przewodniczącej Rady Osiedla Rajsków. W tym czasie dała się poznać jako organizatorka imprez kulturalnych, wydarzeń integracyjnych i festynów, ale także jako osoba niezwykle dbająca o dobrostan, szeroko pojętą infrastrukturę i komfort życia w tej okolicy. Jej kompetencje organizatorskie są szczególnie przydatne w pracy na rzecz rajskowskiej społeczności, której Czesława Krymarys jest oddana. Była inicjatorką powstania „Rajskiej Polany”. Dostrzegła potencjał tego miejsca i wraz z zaangażowanymi członkami Rady, mieszkańcami i mieszkankami osiedla zagospodarowała zaniedbaną i nieużytkowaną dotychczas przestrzeń przy Wale Matejki. Na co dzień to zaciszne miejsce odpoczynku dla pieszych i rowerzystów. Od 2012 roku organizowane są tam wydarzenia integrujące lokalną i miejską społeczność, festyny rodzinne, koncerty plenerowe, majówki czy obchody Dnia Dziecka. We współpracy z mieszkankami i mieszkańcami Osiedla Rajsków zadbała również o przestrzeń dla dzieci, w tym plac zabaw. Przez wiele lat to właśnie pani Czesława Krymarys wraz z mężem Ryszardem oraz grupą mieszkanek i mieszkańców osiedla, dbała o utrzymanie porządku na „Rajskiej Polanie”. Czesława Krymarys potrafi skutecznie pozyskiwać środki potrzebne do realizacji działań na rzecz Osiedla Rajsków. Wykorzystuje możliwości kaliskiego budżetu obywatelskiego, a w razie konieczności angażuje się w pozyskiwanie ich z innych źródeł. Dzięki jej inicjatywie, w ramach miejskiego Programu Budowy Dróg Osiedlowych, wyremontowano most na rzece Swędrni oraz przebudowano ulicę Rajskowską. Dzięki jej staraniom zainstalowano oświetlenie wzdłuż ścieżki pieszo-rowerowej, biegnącej Wałem Matejki od Trasy Bursztynowej do mostu kolejowego. Zadanie zostało zrealizowano w ramach Budżetu Obywatelskiego. W ten sposób pani Czesława Krymarys dopisała swoją historię do długiej historii naszego miasta. Nadszedł czas, by podziękować jej za pracę. Przyznanie Medalu Honorowego Przyjaciela Kalisza jest w pełni uzasadnione.

Jerzy Rybicki Należy do elitarnego grona najwybitniejszych polskich pięściarzy, których sukcesy złotymi zgłoskami zapisały się na kartach historii sportu polskiego, kontynentalnego, światowego, a także olimpijskiego. W rywalizacji krajowej sześciokrotnie sięgał po szarfę mistrza Polski w latach 1974-1981. Ponadto dwukrotnie był wicemistrzem naszego kraju (1976,1980). Zdobył także brązowy medal MP w roku 1972. Na mistrzowskim ringu międzynarodowym zdobył dwukrotnie brązowy medal championatu Europy w latach 1975 i 1977, a także brązowy medal mistrzostw świata w 1978 r. Przede wszystkim jednak Jerzy Rybicki wywalczył w 1976 r. tytuł mistrza olimpijskiego w 1976 r. oraz brązowy medal olimpijski w 1980 r. Dzięki poważnemu podejściu do swoich obowiązków nie tylko odniósł wiele ringowych sukcesów, ale zakończył swoją karierę bez uszczerbku na zdrowiu. Stał się żywym przykładem na to, że boks nie musi być sportem kontuzjogennym i nawet uprawiając go na najwyższym – czyli światowym - poziomie wyczynowym można go z powodzeniem łączyć z podejmowaniem nauki na uczelni wyższej. Przez całą swoją karierę Jerzy Rybicki wyznawał konieczność przestrzegania zasad fairplay zarówno w sporcie, jak i w życiu codziennym. Przez to każdy sukces, każdy wywalczony przez niego medal ma wartość najwyższą, czyli taką, jaka przyświecała ideom rywalizacji olimpijskich na Starożytnych Agonach w Grecji. Jako szkoleniowiec kadry narodowej i olimpijskiej Jerzy Rybicki ma swój niepodważalny udział w osiągnięciach polskich pięściarzy, do których należą medale ME – Dariusza Czenija (srebrny), Krzysztofa Wróblewskiego (brązowy), Roberta Ciby (brązowy), Rafała Rudzkiego (brązowy) oraz Andrzeja Gołoty (brązowy, 1989), Jana Dydaka (brązowy) i Roberta Budy (brązowy, 1991), Jacka Bielskiego (złoty) i Roberta Ciby (srebrny, 1993), medale MŚ Krzysztofa Wróblewskiego (1989) oraz brązowy medal olimpijski Wojciecha Bartnika (1992). W dotychczasowej historii kaliskiego pięściarstwa Jerzy Rybicki zapisał się nie tylko fantastycznymi pojedynkami z zawodnikami z najstarszego polskiego grodu. Wielokrotnie bowiem bywał – jako gość honorowy – na najważniejszych imprezach bokserskich, które rozgrywane były w Kaliszu, jak chociażby Mistrzostwa Polski Seniorów, czy kilka edycji turniejów poświęconych pamięci jednego kaliskiego olimpijczyka w szlachetnej szermierce na pięści, czyli Tadeusza Grzelaka. Obecność Jerzego Rybickiego na tych zawodach – jako mistrza olimpijskiego – w należyty i godny sposób podkreśla rangę kaliskich zmagań i stanowi niepowtarzalny element motywacyjny dla startujących zawodników, by zaprezentować się z jak najlepszej strony, co implikuje ich rozwój. Sam zresztą Jerzy Rybicki nigdy nie krył swojej sympatii i szacunku dla kaliskich pięściarzy, jak i dla samego miasta Kalisza, do którego wciąż chętnie przyjeżdża, reprezentując najświetniejsze lata polskiego pięściarstwa. Swoją życiową postawą i podejmowanymi działaniami – jako zawodnik, szkoleniowiec, prezes PZB – Jerzy Rybicki wciąż udowadnia, że wyznawanie i realizowanie prospołecznych wartości jest nie tylko możliwe w praktyce, ale pozwala także na sięganie po wyniki stanowiące marzenie milionów sportowców z całego świata. Przyznanie tytułu „Honorowy Przyjaciel Kalisza” Jerzemu Rybickiemu, który swoją obecnością na zawodach pięściarskich nad Prosną wciąż dodaje blasku ringowej rywalizacji, jest w najwyższym stopniu uzasadnione.

Włodzimierz Staszak Dowódca JS 4141 ZS Strzelec w Kaliszu, do 2019 roku był Komendantem Obwodu Wielkopolskiego Związku Strzeleckiego Strzelec. Jest organizatorem wyjazdów na uroczystości państwowe z okazji świąt narodowych, rocznic, pogrzebów, od 1998 jest aktywnym działaczem Polskiego Czerwonego Krzyża. Zorganizował wyjazd środowisk patriotycznych i organizacji proobronnych pn. „Z Ziemi Polskiej do Włoskiej” na uroczystości państwowe, które odbyły się na Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino w 2019 roku. Uczestniczył w uroczystościach 75. Rocznicy Wyzwolenia Bredy, gdzie tworzył dokumentację zdjęciową. Była ona wykorzystana do stworzenia albumów pamiątkowych, które otrzymał m.in. Prezydent RP Andrzej Duda. Jego materiały zostały też wykorzystane przy zapowiedzi wizyty Prezydenta RP na Monte Cassino w 75. rocznicę zwycięskiej bitwy. Od kilku lat, w dniu Narodowego Święta „Żołnierzy Wyklętych” współorganizuje uroczystości na Powązkach w ramach działalności Klubu Czerwone Berety. Dwukrotnie brał udział w wymianie krzyży brzozowych na „Łączce” w 2018 i 2021 roku, często uczestniczy w akcjach sprzątania mogił powstańczych na warszawskich Powązkach, a w 2020 i 2021 roku należał do Pocztu Sztandarowego Związku Powstańców Warszawskich 1 Sierpnia przy Pomniku Gloria Victis w trakcie uroczystości państwowych. Organizuje akcję „Kalisz Swoim Bohaterom”, od 4 lat koordynuje akcję paczek świątecznych dla kaliskich weteranów, wielokrotnie uczestniczył w akcjach pomocy i wsparcia weteranów powstania warszawskiego. Współpracuje z Fundacją Walkiria, zajmującą się zabezpieczeniem budowli militarnych z okresu II Wojny Światowej. W ramach tej współpracy wielokrotnie brał udział w odkopywaniu polskich schronów bojowych Przedmościa Kalisz, Przedmościa Koło. Pozyskiwał i nieodpłatnie przekazywał artefakty do Izy Pamięci Przedmościa Kalisz, Izby Tradycji i GRH 25 Dywizji Piechoty w Cekowie, Muzeum Stowarzyszenia Byłych Żołnierzy Wojsk Powietrzno-Desantowych „Czerwone Berety” w Łodzi, zorganizował zbiórkę książek, które wzbogaciły księgozbiory m.in. biblioteki Akademii Marynarki Wojennej, Centrum Kultury Polskiej i Dialogu Europejskiego w Iwano-Frankiwsku. Był współzałożycielem społecznego komitetu budowy obelisku w Piskorach, mającego na celu upamiętnienie nieznanego powstańca styczniowego, jest współinicjatorem corocznych spotkań przy mogiłach żołnierzy września w Puszczy Kampinoskiej (obejmującej sprzątanie, odnawianie i upamiętnianie bohaterów). Przy współudziale Włodzimierza Staszaka gmina Ceków podpisała umowę partnerską z Piedimonte San Germano we Włoszech. Współinicjator i współzałożyciel Stowarzyszenia Rezerwistów Marynarki Wojennej. Corocznie, przed 1 listopada, organizuje sprzątanie mogił żołnierskich na Cmentarzu Wojskowym w Kaliszu. Honorowy Dawca Krwi, oddał 50 litrów krwi pełnej. Organizator i koordynator wielu otwartych akcji poboru krwi. Skutecznie pozyskuje środki finansowe oraz wsparcie rzeczowe od sponsorów na działalność PCK. Fundator upominków dla krwiodawców, twórca grafik promujących honorowe krwiodawstwo oraz ideę czerwonokrzyską, założyciel i administrator fanpage OR PCK w Kaliszu. Współorganizator imprez integracyjnych dla krwiodawców: zawody wędkarskie, grzybobranie, rajd rowerowy. Organizator zbiórki czekolad od honorowych dawców krwi, w trakcie której zebrano i przekazano około 300 kg czekolad dla Domu Wsparcia Powstańców Warszawskich Nowolipie 22, DPS-u w Kaliszu, Fundacji Odmrozić Serca (domy dziecka), Przylądka Dobrej Nadziei, Paczuszki dla Maluszka, Świątecznej Paczki dla dzieciaka od strażaka, Domu Wsparcia Samotnej Matki w Odolanowie. Dokumentuje i upublicznia działalność OR PCK w Kaliszu. W trakcie pandemii przeprowadził kilkukrotnie ozonowanie pomieszczeń noclegowni, ogrzewalni i siedziby PCK w Kaliszu. Członek wielu organizacji społecznych: Stowarzyszenia Klub Byłych Żołnierzy Wojsk Powietrzno Desantowych „Czerwone Berety” w Łodzi - pełnomocnik ds. promocji i mediów Stowarzyszenia Rezerwistów Marynarki Wojennej - komisja rewizyjna OSP GRS Strażacy Wspólnie Przeciwko Białaczce - członek Federacja Organizacji Polskich Pancerniaków - członek Stołeczne Środowisko 1. Polskiej Dywizji Pancernej - członek Polski Czerwony Krzyż - zastępca prezesa Zarządu OR PCK w Kaliszu, przewodniczący Rejonowej Rady Honorowego Krwiodawstwa przy OR PCK w Kaliszu. Współorganizował i organizował sprzątanie Prosny. Od 25 lutego br. bierze czynny udział w organizowaniu pomocy dla Ukrainy.

Ryszard August Tomaszek Jako właściciel Przedsiębiorstwa Produkcji Chłodniczej „Augusto” - w latach funkcjonowania Spółki - czynnie uczestniczył w inicjatywach władz miasta Kalisza, dofinansowując imprezy oraz wydarzenia dla dzieci i młodzieży. Firma „Augusto” nawiązywała także współpracę ze szkołami, chętnie udostępniając zakład do zwiedzania uczniom, zapoznając ich ze specyfiką produkcji lodów, problemami logistyki czy marketingu. Ryszard August Tomaszek wielokrotnie był doceniany przez władze Miasta Kalisza zostając laureatem konkursu Kaliszanina Roku w latach 1995, 1996, 1997. Dzięki Przedsiębiorstwu Produkcji Chłodniczej „Augusto” miasto Kalisz było rozpoznawalne w całej Polsce. Przez lata marka Augusto wywodząca się z Kalisza wprowadziła na rynek wiele produktów oraz zdobyła liczne nagrody m.in. Dobra Marka, Jakość Roku, czy Najlepszy Produkt. Firma „Augusto” prowadzona przez Ryszarda Augusta Tomaszka uczestniczyła w życiu miasta przede wszystkim na płaszczyźnie sportowej. Drużyna kaliskich siatkarek „Augusto” znana była kibicom w kraju i za granicą od roku 1995, kiedy to awansowała do ekstraklasy. Zespół z Kalisza triumfował w sezonach 1995/1996, 1997/1998, 1998/1999 w rozgrywkach ogólnopolskich zdobywając Mistrzostwa Polski oraz Puchary Polski, a także na arenie międzynarodowej reprezentując miasto Kalisz w najbardziej prestiżowych rozgrywkach w Europie. Dzięki tym wydarzeniom sportowym, miasto Kalisz było stolicą siatkówki. Klub z Wielkopolski został mistrzem I ligi w sezonie 2017/2018 i po blisko dziesięciu latach kaliska siatkówka wróciła do najwyższej klasy rozgrywkowej. Pan Ryszard August Tomaszek za zasługi na rzecz miasta na wielu płaszczyznach, w pełni zasługuje na wyróżnienie Medalem Honorowego Przyjaciela Kalisza.

Andrzej Tylczyński Jest absolwentem Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego (dyplom w specjalności: praca kulturalno-oświatowa). Całe swoje zawodowe życie związany był z Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu, w którym pracował jako główny specjalista w Dziale Artystycznym. Od roku 1994 był szefem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Artystycznych Działań Ulicznych „La Strada”. Dzis jest gościem honorowym festiwalu. Od roku 1998 jako scenarzysta i reżyser realizuje plenerowe widowiska pt. Misterium Męki Pańskiej w Kaliszu i okolicznych miejscowościach. Kilkakrotnie tworzył scenariusze plenerowego widowiska „Noc Świętojańska” w Gołuchowie. W roku 2008 wziął udział w międzynarodowym projekcie „Statek komediantów” (rejs z Moskwy do Sankt Petersburga z okazji 300-lecia powstania miasta). W roku 2012 zasiadał w Jury II Międzynarodowego Festiwalu Klownów „Klownada” – Odessa (Ukraina). Jest współautorem cyklu imprez pn. „Kalendarium polskie” oraz współautorem międzynarodowego projektu wyszehradzkiego „Gateway to La Strada – Brama do La Strady” (od roku 2012). W 2013 roku został nagrodzony przez Prezydenta Miasta Kalisza z okazji XX-lecia festiwalu „La Strada”. Publikował artykuły w lokalnej prasie kaliskiej: „Roczniku Kaliskim” (artykuł o cyklu imprez „Kalendarium polskie”), „Kalisii Nowej” („XX lat kaliskiego Sacrosongu”). Przygotowywał wydawnictwa: „Misterium Pasyjne w Kaliszu w latach 1998 - 2006” (CKiS, Kalisz 2007), „La Strada news” – magazyn teatru ulicznego w Polsce i Europie. Cykl jego wierszy pt „Listy z Kalisza” został opublikowany w zbiorze „Kalisz w bursztynie poezji” w 2012 r. Andrzej Tylczyński jest osobą, która poprzez swoją pracę, zaangażowanie i twórczość przyczyniła się do upowszechniania kultury, animowania różnych środowisk związanych z kulturą, popularyzowania i ochrony dziedzictwa kulturowego. W roku 2019 przeszedł na emeryturę, pomimo tego czynnie organizuje ważne regionalnie wydarzenia kulturalne.

Roman Żarnecki jest prezesem Fundacji Chrześcijański Ośrodek Pomocy Społecznej CHOPS w Kaliszu i inicjatorem jej powstania. Sam siebie nazywa nie prezesem, a wolontariuszem nr 1. Numer jeden, bo jest pierwszy do pracy, do każdego wyzwania, do niesienia pomocy. Wokół siebie skupia kilkudziesięciu wolontariuszy, którzy regularnie od kilku lat służą mieszkańcom Kalisza. Wielu z obecnych wolontariuszy to osoby, które jeszcze niedawno były podopiecznymi fundacji i korzystały z pomocy. Właśnie to jest główną zasadą działalności Romana Żarneckiego – pokazywać ludziom, że bez względu na sytuację, w której się znajdują, mają coś, co mogą ofiarować innym. Jeszcze przed założeniem fundacji Roman Żarnecki zbierał dary (odzież, jedzenie) i rozdawał potrzebującym. W ramach działania fundacji bardzo rozwinął zakres pomocy materialnej. W tej chwili Fundacja CHOPS regularnie rozdaje potrzebującym mieszkańcom Kalisza odzież, meble, jedzenie, pomaga również wykupić receptę, opał, załatwić sprawy urzędowe, prawne itp. Regularnie z takiej pomocy korzysta od kilkudziesięciu do nawet ponad stu osób tygodniowo. Poza tym fundacja prowadzi świetlicę dla dzieci, organizuję im wolny czas, wydaje posiłki. W okresie pandemii, dzięki inicjatywom Romana Żarneckiego, wolontariusze fundacji aktywnie pomagali osobom indywidualnym, a także instytucjom miejskim (Dom Pomocy Społecznej). Właśnie w pierwszym roku pandemii Roman Żarnecki zorganizował dożywianie seniorów, osób chorych, samotnych, które miały problem z codziennym funkcjonowaniem. Ciepłe posiłki były bezpłatnie dowożone trzy razy w tygodniu. W 2021 roku wydano łącznie 4697 dwudaniowych posiłków. W roku 2022 fundacja kontynuuje akcję bezpłatnych posiłków, choć w mniejszym zakresie. Osoby, które są w stanie samodzielnie przyrządzić posiłek, otrzymują paczki żywnościowe. Co niedzielę wolontariusze pozyskują od producentów warzyw około 500 kg produktów, które rozdają podopiecznym. Działalność Romana Żarneckiego jako prezesa Fundacji CHOPS jest znana mieszkańcom Kalisza również dzięki imprezom świątecznym organizowanym dla kaliszan. W 2019 r. Roman Żarnecki zorganizował śniadanie wielkanocne przy ulicy Jabłkowskiego. W kolejnych latach, z racji pandemii, paczki ze świątecznym śniadaniem były rozwożone bezpośrednio do domów osób potrzebujących. W 2021 r. fundacja obdarowała w ten sposób ponad 700 osób. Podobne paczki żywnościowe były organizowane co roku na święta Bożego Narodzenia. W ostatnim roku Roman Żarnecki podjął się organizacji kolacji wigilijnej. Kolacja odbyła się 24 grudnia w hali Arena. Przy wspólnym stole zasiadło wówczas około 300 osób. W 2021 r. Roman Żarnecki, wraz z firmą Winiary, uruchomił w Kaliszu profesjonalną jadłodzielnię - miejsce, które sprawia, że kaliszanie dzielą się jedzeniem. W ostatnim czasie Roman Żarnecki zajął się również pomocą uchodźcom z Ukrainy. Dzięki wsparciu ludzi biznesu Roman Żarnecki wraz z wolontariuszami stworzyli domy, w których obecnie przebywa około 100 kobiet z dziećmi. Wielu uchodźców znalazło i znajduje w prowadzonej przez niego fundacji pomoc nie tylko materialną, ale również emocjonalną. Organizowane są działania integracyjne, eventy jak choćby utworzenie flag Polski i Ukrainy na Głównym Rynku, w którym wzięło udział ok. 600 osób. Takie działania pokazują Kalisz od jak najlepszej strony. Roman Żarnecki jest osobą, która zasługuje na zauważenie i docenienie. która inspiruje kaliszan do pomagania i zmienia nasze miasto na lepsze.

Bogdan Białoszyński, prezes zarządu Terenowego Związku Brydża Sportowego w Kaliszu oraz Klubu Sportowego „Prosna” Urodził się 19 czerwca 1952 r. w Kamiennej Górze. W roku 1976 ukończył studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, uzyskując tytuł magistra geografii, a rok później, po odbyciu służby wojskowej, zamieszkał w Kaliszu podejmując swoją pierwszą pracę w Urzędzie Wojewódzkim. W latach 1979- 1986 zatrudniony był w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kaliszu jako kierownik sekcji socjalnej. Przez kolejne cztery lata pracował w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Kaliszu na stanowisku głównego specjalisty ds. socjalnych i kierownika działu. Od roku 1990 do dziś prowadzi własną działalność w branży hotelarskiej. Sport od dzieciństwa był mu bliski. W młodszych klasach szkoły podstawowej interesował się w szczególności grą w szachy, a w późniejszych latach brydżem. W roku 2000 był współzałożycielem Terenowego Związku Brydża Sportowego w Kaliszu, którego wiceprezesem był w latach 2001-2008, a od 2008 r. do dziś pełni funkcję prezesa zarządu. Obecnie jest także czynnym zawodnikiem II i III ligi w brydżu sportowym, uczestniczy w wielu imprezach sportowych, są to m.in. cykliczne Mistrzostwa Kalisza w brydżu sportowym par, rozgrywane w ramach Grand Prix Wielkopolski oraz lokalne imprezy brydżowe. Należy również do drużyny „Consus” Kalisz reprezentującej Terenowy Związek Brydża Sportowego w Kaliszu, która w 2012 r. uzyskała tytuł Mistrza Polski w brydżu sportowym. Jest także współorganizatorem tzw. „Rodzinnych wczasów brydżowych” (w Międzyzdrojach i Przesiece). Bogdan Białoszyński od zawsze interesował się również działalnością społeczną, dlatego też w 1987 r. został członkiem zarządu Klubu Sportowego „Prosna”. W roku 2004 objął funkcję prezesa zarządu i poza przerwą w latach 2007-2011 pełni ją do dnia dzisiejszego. Jako prezes zarządu Klubu koordynuje pracę sekcji piłki nożnej, boksu i kickboxingu, współorganizując liczne turnieje piłkarskie (zwłaszcza grup młodzieżowych), walki bokserskie i kickboxing, w tym najbardziej znany Turniej Bokserski im. Tadeusza Grzelaka. Prezes, podobnie jak pozostali członkowie zarządu, prowadzi swą działalność społecznie, poświęcając dla dobra Klubu prywatny czas, a z racji swojej wieloselekcyjności, jest on dość trudny w zarządzaniu, dlatego rolą pana Bogdana jest wytyczanie kierunków działania i taka koordynacja pracy poszczególnych sekcji Klubu, która pozwoli na utrzymanie jedności i zgodności w dążeniu do celu. Za kadencji pana Bogdana, jako prezesa zarządu, Klub stał się jednym z czołowych klubów sportowych miasta Kalisza, a w zakresie sportów walki (boks, kickboxing) klubem o znaczącej pozycji w Polsce. Jego zawodnicy zdobyli łącznie około 40 medali Mistrzostw Świata, Europy i Polski. Klub swą działalnością obejmuje corocznie około 250 dzieci i młodzieży, ucząc ich sportowego współzawodnictwa, zachowania fair play oraz przywiązania do barw Klubu i miasta. Osiągnięcia sportowe zawodników odgrywają znaczącą rolę dla pozycji Kalisza w rywalizacji sportowej dyscyplin olimpijskich miast województwa wielkopolskiego, przyczyniając się do podniesienia rangi miasta Kalisza na polu sportu. Całokształt działalności, jak i osiągnięcia Klubu Sportowego Prosna ukazują ogrom codziennej pracy społecznej Bogdana Białoszyńskiego, na którą składa się m.in. odpowiedni dobór ludzi, umiejętność łagodzenia i rozwiązywania konfliktów, żmudne poszukiwania sponsorów oraz gospodarność w dysponowaniu środkami. Niech zatem Nagroda Miasta Kalisza będzie wyrazem uznania dla pana Bogdana oraz całego klubu za wkład w sportowy rozwój miasta, w szczególności – jego najmłodszych mieszkańców.

(Życiorysy osób wyróżnionych na podstawie Uzasadnienia uchwały RM Kalisza)