Na spotkaniu z jedną z najbardziej rozpoznawalnych, wszechstronnych artystek wizualnych, publiczność mogła poznać kulisy powstania kilku projektów publicznych Joanny Rajkowskiej m.in. słynnej "palmy" na rondzie de Gaulle’a w Warszawie czyli pracy zatytułowanej "Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich" oraz "Dotleniacza" na warszawskim placu Grzybowskim. Ponadto omówiono powstanie "Trafostacji" we Wrocławiu, pracy "Pisklę" pokazywanej w Londynie, "Wszystkowidzące oka" prezentowanego na fasadzie Museu Nacional do Conjunto Cultural da República w Brazylii, czy w końcu "Pasażu Róży", który można do dziś podziwiać w Łodzi.
Anna Mituś, kuratorka wystawy "Rhizopolis", prowadząca spotkanie z artystką pomogła publiczności umiejscowić znaczenie prac Rajkowskiej w szerszym kontekście i sprowokowała artystkę oraz publiczność do wzajemnej rozmowy o ich odziaływaniu na tkankę społeczną, w której owe prace zafunkcjonowały.
Wydarzenie towarzyszyło wystawie "Rhizopolis" Joanny Rajkowskiej i Andrew Dixona, którą jeszcze do 20 listopada można oglądać w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina przy pl. św. Józefa 5. Wstęp do galerii jest wolny, a wystawę można oglądać w poniedziałek w godz. 10-16, od wtorku do piątku w godzinach 10-18, natomiast w sobotę w godz. 10-14.
O artystce
Joanna Rajkowska to artystka wszechstronna; najbardziej znana z projektów publicznych. Aby je zbudować, wykorzystuje realnie istniejące miejsca, energie, organizmy i materiały. Używa przy tym elementów tak różnorodnych jak rośliny, budynki, obiekty znalezione, wodę, dym czy dźwięk. Wynikiem jej pracy są zarówno osie urbanistyczne i projekty architektoniczne, geologiczne fantazje, odkrywki archeologiczne, a także rzeźby podwodne. Większość jej prac powstaje, żyje i starzeje się w otwartej przestrzeni, dlatego ich materia to nie tylko materia wszelkich bytów, organicznych i nieorganicznych, wchodzących w ich skład, ale również ich skomplikowane relacje. W ramach projektów publicznych, jak i poza nimi, Rajkowska produkuje filmy, fotografie i modele. Jej celem jest ograniczenie działalności człowieka, pomnożenie podmiotów sprawczych oraz ludzkich i nie-ludzkich relacji. Artystka traktuje swoje projekty jak organizmy, skupiając się na życiu materii w jej molekularnym wymiarze, na cyklach życiowych, wzroście i starzeniu się. W przekonaniu, że ludzie, jako gatunek, nie byli w stanie utworzyć żywotnej, zrównoważonej kultury, często zestawia ze sobą (ludzkie) konteksty historyczne i socjopolityczne z życiem innych gatunków. Jej praca wizualizuje i kwestionuje podział na naturę i kulturę, co nierzadko łączy się z mocno wyczuwalną nutą rozczarowania.
Anna Mituś - kuratorka, badaczka, krytyczka sztuki i tłumaczka związana z Wrocławiem. Redaktorka naczelna magazynu o sztuce współczesnej "BIURO", stypendystka MKiDN w 2015 r. Od 2003 r. do końca 2021 r. pracowała w BWA Wrocław.
Zobacz także:
Polub nas na FB
Obserwuj nas także na Google News
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?