Wielkanoc w Kaliszu. Zobacz wyjątkowe materiały archiwalne ZDJĘCIA, WIDEO

Przygotowana wystawa poświęcona tematyce wielkanocnej prezentuje materiały archiwalne pochodzące z zasobu Archiwum Państwowego w Kaliszu. Materiały ilustracyjne, fotografie oraz artykuły prasowe przeplatają się z materiałami video. Prezentowane materiały pochodzą z lat 1934 - 2016. Zapraszamy do odwiedzenia strony APK.

Sonda uliczna z 1995 r., podczas której zapytano mieszkańców Kalisza co powinno znajdować się w koszyczku wielkanocnym (APK, Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu, sygn. 167).

Film z 1992 r. przedstawiający Ewę Zajglewicz, która zajmuje się malowaniem wielkanocnych pisanek (APK, Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu, sygn. 14).

Wielka Sobota - święcenie pokarmów oraz groby pańskie w kaliskich kościołach w 1996 r.
APK, Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu, sygn. 151

Wielkanoc to jedno z najważniejszych świąt chrześcijańskich w Kościele katolickim, upamiętniających zmartwychwstanie Chrystusa. Termin jego obchodzenia ustalono na 325. soborze w Nicei - nawiązując do żydowskiego święta Paschy.

Wielki Tydzień to ostatnie dni postu, które rozpoczyna Niedziela Palmowa.

Poniedziałek, wtorek i środa Wielkiego Tygodnia były i są do dzisiaj dniami w sposób szczególny poświęconymi pojednaniu.

Wielki Czwartek to dzień, w którym milkną kościelne dzwony, które według wierzeń ludowych odpędzały demony i pioruny. Na znak żałoby zastępują je kołatki. Od tego dnia przez 6 kolejnych dni nie można było prać, rąbać drzewa i młócić.

Wielki Piątek jest drugim dniem Triduum Paschalnego w Kościele Katolickim - dniem upamiętniającym mękę i śmierć Chrystusa na krzyżu. Jest to jedyny dzień w roku, kiedy nie jest odprawiana msza święta.

Wielka Sobota to dzień, w którym święci się pokarmy oraz ogień i wodę. Dawniej święciło się wszystkie potrawy przygotowane na śniadanie wielkanocne. Do bogatych gospodarstw przychodził ksiądz, który błogosławił przygotowaną święconkę. Wszyscy domownicy zbierali się przy świątecznie nakrytym stole zastawionym ciastami, jajkami i wędlinami. Biedni mieszkańcy wsi, którzy nie mogli sobie pozwolić na przyjęcie księdza, przygotowane jedzenie przynosili do najbogatszych sąsiadów. Święcenie odbywało się także na wiejskich placach, pod krzyżami i przydrożnymi kapliczkami, albo na dworskich dziedzińcach i gankach.

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego to jeden z najważniejszych dni w Kościele Katolickim. Zaczyna się od uroczystego śniadania w gronie najbliższej rodziny, które poprzedza składanie sobie życzeń dzieląc się poświęconym jajkiem - symbolem życia, płodności, miłości oraz sił witalnych.

Poniedziałek Wielkanocny jest związany przede wszystkim z polewaniem się wodą. Dawniej śmigus i dyngus były odrębnymi obyczajami. Śmigus głównie polegał na symbolicznym biciu witkami wierzby lub palmami po nogach i oblewaniu się zimną wodą, co symbolizowało wiosenne oczyszczenie. Na śmigus nałożył się zwyczaj dyngusowania, dający możliwość wykupienia się pisankami od podwójnego lania.